Prof. UKSW dr hab. Tomasz Chachulski

 Pan Profesor na zaproszenie Koła Oświeconych UŚ wygłosił 29 marca 2012 r. w sali Rady Wydziału Filologicznego w Katowicach wykład pod tytułem: Literacka dokumentacja dziejów ludzkiego odczuwania i uzewnętrzniania emocji.

             Refleksja najwybitniejszego obecnie badacza spuścizny Franciszka Karpińskiego, choć bardzo szeroka, skupiła się na latach osiemdziesiątych XVIII stulecia, kluczowych dla polskiej liryki tego okresu. Wtedy to nastąpiła rewolucyjna zmiana w języku poezji, która wyraziła cały wachlarz nowych emocji, dotychczas nieobecnych lub rzadko obecnych w twórczości polskich poetów. Na tę zmianę złożyło się kilka czynników, które Pan Profesor omówił: po pierwsze spuścizna Jana Kochanowskiego, a zwłaszcza jego Treny, tłumaczenia oryginalnego tekstu Pisma Świętego (do których w XVIII wieku był utrudniony dostęp) oraz lektura przez polskich poetów dzieł Jana Jakuba Rousseau, szczególnie zaś Przechadzek samotnego marzyciela. 

                        

Wśród wielu zainteresowań naukowych prof. Tomasza Chachulskiego znajdują się: literatura polskiego Oświecenia, a w szczególności badania nad liryką Franciszka Karpińskiego, Franciszka Dionizego Kniaźnina, Konstancji Benisławskiej, Ignacego Krasickiego i Adama Naruszewicza, tekstologia oraz edytorstwo literatury XVIII, a także początków XIX wieku. Profesor pracuje w Pracowni Literatury Oświecenia IBL PAN,, a także jest wykładowcą i dziekanem Wydziału Nauk Humanistycznych UKSW w Warszawie.

Wybrane publikacje

1) Książki:

Franciszek Karpiński. Warszawa 1998.

Czytanie Naruszewicza. Interpretacje. Praca zbiorowa pod red. T. Chachulskiego, Wrocław 2000. Stanisław Konarski. Warszawa 2000.

Konstancja Benisławska: Pieśni sobie śpiewane. [Edycja krytyczna]. Wyd. T. Chachulski, Warszawa 2000.
„Opóźnione pokolenie”. Studia o recepcji Jana Kochanowskiego w poezji polskiej XVIII w. Warszawa 2006.

2) Artykuły:

Konstancja Benisławska. W: Pisarze polskiego oświecenia. Pod red. T. Kostkiewiczowej i Z. Golińskiego, Warszawa 1992.

Franciszek Karpiński jako poeta religijny. W: Motywy religijne w twórczości pisarzy polskiego oświecenia. Pod red. T. Kostkiewiczowej, Lublin 1995.

Oświeceniowe dylematy sumień, czyli Franciszka Karpińskiego przysięgi na wierność. W: „Bo insza jest rzecz zdradzić, insza dać się złudzić”. Problem zdrady w Polsce przełomu XVIII i XIX w. Pod red. A. Grześkowiak-Krwawicz, Warszawa 1995. 

„Dumania w dzień odjazdu Adama Mickiewicza”. Tekst i jego tradycje. „Pamiętnik Literacki” 2001, z.1.

Sarmacka i oświeceniowa literatura, kultura, wizja świata w programach edukacyjnych. W: Polonistyka w przebudowie – literaturoznawstwo – wiedza o języku – wiedza o kulturze – edukacja. Zjazd Polonistów, Kraków 22-25 września 2004. Pod red. M. Czermińskiej i in., t. 2, Kraków 2005.
Wizerunek Matki Boskiej w poezji polskiej XVIII wieku. W: Literatura – Historia – Dziedzictwo: prace ofiarowane Profesor Teresie Kostkiewiczowej. Pod red. T. Chachulskiego i A. Grześkowiak-Krwawicz. Warszawa 2006.

3) Ważniejsze prace w przygotowaniu:

Franciszek Karpiński – dzieła zebrane, edycja krytyczna.

Franciszek D. Kniaźnin – edycja wierszy i poematów.

Franciszek Karpiński – monografia.

Źródło: Strona IBL PAN (http://www.ibl.waw.pl/index.php?strona=182&id=33)